Dit is een vraag die me vaak gesteld wordt. En het antwoord is niet zo simpel, maar de liefde voor dit Afrikaanse land begon al vanaf de eerste dag dat ik hier was.
April 2001. Super zenuwachtig, pas 1 keer eerder gevlogen, nog nooit alleen op reis geweest, enorm in de file op weg naar Schiphol dankzij een voetbalwedstrijd van Ajax. De zenuwen gieren door mijn keel. Wat ga ik in vredesnaam doen? Wie heeft dit bedacht?
Ik ga voor een half jaar naar Ghana om vrijwilligerswerk te doen. En natuurlijk heb ik dat zelf bedacht… Gestopt met mijn studie, omdat het achteraf niet de juiste keuze was. Hard gaan werken bij de Appie zodat ik er een poosje tussenuit kon. Vanwege een enorm geromantiseerd verlangen wilde ik al van kleins af aan naar Afrika. Nu is Afrika enorm groot met haar 54 landen, maar in die tijd was Ghana 1 van de eerste keuzes voor een ieder die vrijwilligerswerk wilde gaan doen. Dus ook voor mij. Veiligheid, Engels en veel organisaties en projecten.
De eerste weken ben ik totaal overweldigd
De hitte zodra ik het vliegtuig uitstap, de geur. Zo vreemd maar toch ook lekker, inmiddels is dit een geur van herkenning. De hoofdstad Accra is enorm, zoveel mensen, zoveel auto’s en minibusjes, zo’n chaos. Overal waar je kijkt is er iets te zien. Mensen met enorme ladingen op hun hoofd. Straatverkopers met een zeer uitgebreid assortiment. Van eten en drinken tot klein meubilair en massage staven. Geiten bovenop een vrachtauto, enorme koeien midden op straat. Maar hoe overweldigt ik ook ben, ik voel me fijn en veilig.
Van de stad naar een dorp in Ashanti
De rit van Accra naar Kumasi vond en vind ik nog steeds prachtig. Wanneer je de stad achter je laat en het groene, soms heuvelachtige landschap tevoor schijn komt. De grote weg gaat dwars door dorpjes en steden. In de dorpjes lijkt iedereen hetzelfde langs de straat te verkopen en ik kom er achter dat het niet alleen in Accra een chaos is. Veel later kwam ik er pas achter dat het een zeer georganiseerde chaos is. Maar dat zie je in het begin echt niet.
Mijn eindbestemming is het dorpje Banko. Op zo’n 45 minuten van de hoofdweg tussen Accra en Kumasi. Nadat we van de hoofdweg afgaan wordt de omgeving nog weidser en wanneer we wederom een chaotische grotere plaats voorbij zijn dan benemen de prachtige bergen me de adem. Mag ik hier een half jaar zijn, wow!
Obruni obruni
Heel eerlijk, de eerste weken in het prachtige dorp Banko zijn niet makkelijk. Ik ben een bezienswaardigheid met mijn witte huid en iedereen roept obruni (witte) naar me en men vertelt hele verhalen aan me in de lokale taal. Ik versta er geen klap van. Dus gaan mensen soms harder praten, maar dat helpt natuurlijk niks. Ook wanneer mensen wel Engels spreken dan is de communicatie moeizaam. Het kost zowel mij als hen tijd om aan elkaars accent te wennen.
Alles is anders dan ik gewend ben in Ghana
Het eten, de wc wat een gat is, de mensen, de taal, het vervoer, het weer en ga zo maar door. Waar ik soms echt een slechte dag heb door gebrek aan communicatie, geniet ik tegelijkertijd van de rust die over me heen komt. Ik slaap supergoed, schrijf veel en leer om gewoon te ‘zijn’. En dat in een prachtige omgeving met hele lieve Ghanese mensen om me heen.
Ik leer het ‘vreemde’ eten waarderen en geniet van mijn gastgezin. Ik leer lachen om de ‘irritante’ dingen, zoals me vragen waar ik heen ga telkens wanneer ik met een wc-rol langskom. Of erger nog wanneer ik in de nacht naar het buitentoilet moet en mijn angst voor heel veel beestjes moet overwinnen.
Op ontdekkingsreis door de rest van Ghana
In mijn vrije tijd heb ik de kans om de rest van dit prachtige land te ontdekken. Olifanten, hitte en droge lucht in het noorden, watervallen door het hele land verspreid. De mooie kust met de vreselijke geschiedenis van de slavenhandel en de bijzondere Volta regio. Dit allemaal met lokaal vervoer. Ik leer dat de weg naar iets toe in Ghana al super bijzonder kan zijn. Leuke gesprekken met mede passagiers in de tro tro’s, overal enorm behulpzame mensen en de uitzichten zijn schitterend.
Ik wil niet terug naar Nederland na mijn half jaar in Ghana
Ondanks het feit dat ik soms droom van sommige Nederlandse gerechten, ik natuurlijk mijn familie en vrienden mis wil ik helemaal niet weg uit Ghana. Hoe dit komt, ik kan het zelfs anno 2022 nog niet helemaal uitleggen. Zoals je wellicht weet ben ik in 2010 definitief verhuisd naar het dorpje Banko in Ghana. Waarom? Om alles wat ik hierboven beschreven heb en vooral mijn gevoel van thuis zijn hier.
Sinds ik hier woon is het gevoel alleen maar sterker geworden. Een eigen huis, een prachtige tuin en de kans om met de natuur te leven. Ik ben omringd door vlinders, vogels, geweldige mensen en ik kan fruit en groenten uit mijn eigen tuin plukken en eten.
Inmiddels heb ik vele vrijwilligers mogen ontvangen en begeleiden in Moon&Star guesthouse en ik zie heel vaak hetzelfde bij hen gebeuren. De eerste weken van wennen, en dan de transitie naar zich compleet thuisvoelen in prachtig Ghana. En net als bij mij is het voor hen ook een onbeschrijvelijk gevoel. Geen zorgen! Lang niet elke vrijwilliger gaat uiteindelijk emigreren;) Klik hier om Cecilia’s verhaal over vrijwilligerswerk in het buitenland te lezen.
Ik begrijp heel veel dingen niet. Wat er in vredesnaam gebeurt is de afgelopen jaren in de Covid periode. Oekraïne, Somalië, Yemen, Syrië en alle andere oorlogen. Waarom de ene vluchteling meer waard is dan de andere. Wat kinderen leuk vinden aan het kijken van YouTube filmpjes van volwassen mensen die video games spelen;) Maar dit zijn dingen waar ik niet echt wat aan kan doen…
Nu denk/hoop ik dat ik wel wat kan doen aan iets anders wat ik echt niet begrijp. Waarom schrijven mensen zich nog steeds in voor vrijwilligersprogramma’s in het buitenland die echt niet ok zijn?
Ik heb net een artikel geschreven voor Experience Africa over 5 no-go’s voor vrijwilligerswerk in het buitenland. Klik hier om het artikel te lezen! Maar ik merk dat ik nog niet klaar ben met schrijven. Dus schrijf ik hier nog even verder, misschien kan jij me helpen om dit te begrijpen of kan ik jou ook aan het denken zetten.
Een aanleiding waarom ik voel dat ik nog niet klaar ben zijn de mooie gesprekken die ik de afgelopen maanden voerde met een stel geweldige jonge mensen. Mensen die ‘woke’ zijn, intelligent, het juiste willen doen en toch bij vreselijke voluntourism projecten terecht kwamen. Werken in een weeshuis, zonder enige uitleg. Rondleidingen in het ziekenhuis, terwijl ze geen medische achtergronden hebben. Zelfs tot in de operatiekamer terwijl er geopereerd werd! Lesgeven zonder enige opleiding en ga zo maar door.
Hoe kan het dan dat deze slimme mensen toch bij zulke projecten terechtkomen??
Er is inmiddels toch heel veel informatie beschikbaar over de schadelijke kanten van vrijwilligerswerk in het buitenland? Zoekt men dat dan niet op? Of gaat men naar een website van zo’n organisatie en ziet men de geweldige filmpjes en reviews en vergeet men dan dat weeshuistoerisme niet ok is? Wil je meer weten over de schadelijke kanten van weeshuistoerime? Klik dan hier om een artikel van Unicef uit 2017 te lezen. Of lees dit artikel in OneWorld.
Random Facebook groepen om advies vragen?
Ook zie ik dat mensen in diverse Facebook groepen vragen om geschikte organisaties om vrijwilligerswerk bij te doen. Laatst nog schreef iemand over haar dochter die graag dierenarts wil worden en nu in Afrika vrijwilligerswerk met dieren wil doen. Ik en nog andere mensen reageerden met advies dat misschien niet zo leuk is om te horen. Ik vertelde onder andere dat projecten waar je als vrijwilliger in contact mag komen met de dieren niet duurzaam zijn. Ook verwees ik haar door naar expert op dit gebied en mijn collega bij Experience Africa; Dilo van Commenee. Maar er werden ook projecten aangeraden waar je super veel contact kon hebben met de dieren. Andere moeders die vertelden hoe hun kinderen het prachtig vonden om te spelen met de Cheetah babies en om te lezen in het grasveld met wilde dieren om hen heen. Ik begrijp het, jonge dieren zijn schattig! Net als kinderen.
Impact is een woord dat goed klinkt, maar ach wat is het nu eigenlijk
En dan zijn er nog zoveel organisaties die het werk aanpassen op wat de vrijwilligers willen, want het verdient wel lekker. En ach… Impact is toch maar een woord dat goed klinkt… En wanneer je al die leuke filmpjes van blije kinderen en blije vrijwilligers ziet op de websites, dan vergeten we voor het gemak ook maar de privacy wetgeving waarmee westerse kinderen worden beschermd….
In deze tijd moet je toch ongeveer onder een steen leven wanneer je nog nooit hebt gehoord over de negatieve aspecten de aan vrijwilligerswerk in het buitenland doen kleven… Dus wanneer je weet dat het niet goed is voor de dieren en de kinderen…. Zijn we dan zo egoïstisch om het dan zelf toch te gaan doen? Of denken we van ons zelf dat wij anders zijn en wel verschil maken? Wat is dat toch?
Kinderen in Afrika zijn gelukkig met weinig
Zelfs wanneer mensen dan ter plekke gaan beseffen dat ze bij een slechte organisatie terecht zijn gekomen, dan beseft men zich vaak nog niet dat ze deel uitmaken van het systeem. Want ook al is het besef er… Ze praten nog steeds over hoe gelukkig de mensen en kinderen in Afrika zijn, ze veroordelen en vergelijken heel vaak met thuis, plaatsen nog steeds selfies met Afrikaanse kinderen op social media en kijken niet kritisch naar hun eigen acties. Wanneer je denkt dat deze dingen op zich niet zo erg zijn… Lees dan eens deze blogserie.
Het is best lastig om geen white savior te zijn
Begrijp me niet verkeerd, ik weet hoe moeilijk dit is. Om white savior gedrag te vermijden, moet je constant kritisch naar jezelf kijken en je bewust zijn van je privileges. Daarbij moet je om je ego heen. Want hoe fijn is het niet om mens en dier te redden. Te horen hoe goed je bent en je heel voldaan te voelen? En organisaties die vooral geld willen verdienen aan het feit dat jij komt, die voeden je met het idee dat je super bezig bent.
En dan nog steeds met alle kennis die ik heb, begrijp ik niet wanneer er zoveel informatie beschikbaar is, waarom men het gevoel heeft dat alleen wanneer je iets tastbaars doet je nuttig bent.
Waarom ‘moeten’ we ons altijd nuttig voelen? En wanneer ben je nuttig bezig?
Dus we ‘moeten’ schilderen of bouwen. Iets wat de lokale inwoners waarschijnlijk beter kunnen dan jij en die verliezen wanneer jij het vrijwillig doet. Of we willen echt een verschil maken in de levens van ‘arme kindjes in de derde wereld’. Want de ouders zelf geven geen liefde en de leraren zijn per definitie slechte leraren. Het is een wonder dat er zoveel kinderen groot geworden zijn zonder liefhebbende vrijwilligers om hen heen. Die na een paar weken of maanden weer weg gaan…
Ook al begrijp ik het echt niet waarom bovenstaande allemaal nog gebeurt, weet ik wel hoe het beter kan en moet. Niet omdat mijn ego enorm groot is en ik denk dat ik beter ben. Maar omdat ik zelf een white savior was en als organisatie onverantwoord vrijwilligerswerk heb aangeboden. En toen ik leerde wat er verkeerd was en ging heb ik me ontwikkeld en bijgeleerd. En ook ik moet mezelf vaak een spiegel voorhouden en gelukkig heb ik mensen om mij heen die me daarbij helpen.
Ik heb 2 dingen voor jou wanneer je interesse hebt in vrijwilligerswerk in Afrika:
Vrijwilligerswerk bij Banko Women center
Werk achter de schermen mee aan het versterken van de vrouwen in Banko, Ghana, door middel van fondsenwerving, content creating, PR en productontwikkeling.
Bij dit project krijg je de kans om het leven in Ghana te ervaren, veel te leren en de kans om dit prachtige lland te ontdekken! Wanneer je kiest om bij ons te komen werken, krijg je een gedegen voorbereiding en betaal je alleen voor de accommodatie en je maaltijden. Niet voor het doen van vrijwilligerswerk!
De beste voorbereiding die je je kan wensen voor jouw vrijwilligerservaring
Deze online training is ontwikkeld voor mensen die ondanks de negatieve publiciteit rond vrijwilligerswerk in het buitenland, toch willen werken op een project in Afrika. Maar je beseft dat je als vrijwilliger een schakel bent in het geheel en je wilt niet per ongeluk meer kwaad dan goed doen. Je wilt leren, ervaren, beleven en veel plezier hebben. Maar je wilt ook dat de mensen met wie je gaat werken plezier hebben met jou en je wilt daadwerkelijk een steentje bijdragen! Zodat zowel jij, als de mensen op het vrijwilligersproject, na afloop met trots kunnen terugkijken op een geweldige en betekenis volle tijd.
Ruim een jaar geleden ben ik gestart een nieuw bedrijf, Ghana expat coach. Eerder schreef ik al een blog met de vraag waarom ik gestart ben met Ghana coach, dus dat zal ik niet allemaal herhalen in dit artikel. Klik hier voor om het blog te lezen. Ik ben Ghana coach gestart met een visie. Ik wil dat reizigers(van digital nomad tot vrijwilliger, van expat tot vakantie ganger) die naar Ghana komen, hier komen om te beleven, om te ervaren, om te leren en te genieten van al het moois dat Ghana te bieden heeft op een duurzame manier. Nu zag ik al vrij snel dat ik die visie nooit ging behalen op de manier waarop ik Ghana expat coach ben gestart. In dit blog neem ik je graag mee in mijn ondernemersreis van begin tot nu.
Veel reizigers in Ghana zitten met vragen
In de 10 jaar als gastvrouw bij Moon&Star guesthouse heb ik ondervonden dat veel reizigers in Ghana met vragen zitten. Ik merk het aan de berichtjes die ik ontvang in mijn Instagram inbox, de vele mailtjes en ook wanneer mensen bij ons te gast zijn. Toen ik met Ghana expat coach startte wilde ik vooral de vragen van reizigers beantwoorden die voor langere tijd naar Ghana komen. Denk aan vrijwilligers, westerse medewerkers van bedrijven in Ghana en expats. En zo belandde de dienst Ghana expat coach op de website van het guesthouse.
De doelgroep voor deze dienst waren bedrijven, instellingen en organisaties in Ghana
Ik ging hun werknemers en vrijwilligers helpen met beter en sneller integreren en hen begeleiden zodat hun impact vele malen groter zou zijn. Het klonk zo goed! En sterker nog, het is een super goede dienst. Ik ben in Ghana, ik heb 20 jaar Ghana ervaring, ik ken de westerse cultuur, ik ben ervaringsdeskundige, ik ben al jaren manager en begeleider, ik kan heel goed situaties lezen én mensen begeleiden door middel van zelf reflectie.
Maar toch kwam het niet van de grond. Het grootste struikelblok was ik waarschijnlijk zelf. Want wie ben ik om aan die organisaties en bedrijven te gaan vertellen hoe te werk te gaan in Ghana. En wanneer je dat zelf al denkt, al is het maar een heel klein deel van jezelf….. Hoe gaan de eigenaren en managers van die bedrijven je dan geloven? Vooral wanneer vele organisaties al denken dat ze de grootst mogelijke impact maken, dat ze duurzaam te werk gaan of dat ze al succesvol genoeg zijn.
Mijn ego en zelfvertrouwen waren vergeten dat ik al jaren talloze reizigers in Ghana begeleid
Tijdens mijn werk in Moon&Star guesthouse heb ik al 10 jaar vrijwilligers, maar ook passerende expats en andere reizigers mogen begeleiden. En op vrijwillige basis deed ik dit werk ook al voor een paar stichtingen. Maar toen ik deze dienst ging aanbieden was mijn zelfvertrouwen dat onbewust even vergeten. Waardoor de promotie en bekendmaking ook niet echt van de grond kwam. Dit zijn inzichten die later kwamen.
Dankzij de pandemie had ik voldoende tijd om de Ghana coach website te maken
Ineens lag het guesthouse in maart helemaal op zijn gat. Ik ging reizigers die gestrand waren in Ghana helpen. Maar in april was dat ook wel klaar. Geen excuses meer om niet aan de website te gaan werken. Tijdens de ontwikkeling van de website moest ik de diensten van Ghana expat coach onder de loep gaan nemen. Wat werkte, wat vond ik leuk en waar ben ik supergoed in? Maar ook wat wil ik niet. Daaruit is ten eerste voortgekomen dat ik het woordje expat uit de bedrijfsnaam ging halen.
De volgende diensten werden geboren: Ghana coach, coach in Ghana en Beleef Ghana groepsreizen. Stuk voor stuk diensten waar zowel ik, als mijn klanten zich goed bij voelen. Dit zal niet het einde van mijn ondernemersreis worden, maar het is een top begin!
Dit is wat de prachtige Ama, die ik mag begeleiden in Ghana zegt:
“Patricia is als Ghana coach dé persoon die je nodig hebt om je verblijf in Ghana aangenaam te maken. Nou, het is te zeggen, het kan ook alleen, maar het waardevolle aan Patricia is dat ze al lang in Ghana woont en zowel de Nederlandse als de Ghanese realiteit en manier van denken kent. Daarom is ze een soort van brug die handig is voor mensen die in Ghana wonen of langer verblijven. In plaats van alles zelf te moeten uitzoeken, sla je enkele stappen over door haar als Ghana coach te hebben. Super handig! Ze is goed in het uitleggen van de Ghanese cultuur en het bieden van dieper inzicht, waardoor je anders gaat kijken naar situaties.
Wat ik enorm apprecieer is dat ze niet meteen advies geeft maar eerst luistert naar wat er bij je speelt en zo eerst begrip wil krijgen over de situatie. Ze neemt je echt onder haar hoede en is zorgend. Wat maakt dat je het gevoel hebt het niet alleen te moeten doen/uitzoeken. Ik heb al veel gereisd en in verschillende landen gewoond en mijn vader is Ghanees, maar door op te groeien in België zijn er voor mij toch soms ook veel vraagtekens nu ik hier in Ghana woon. Patricia is altijd bereikbaar, begrijpt goed hoe je met verschillende situaties kan omgaan en kan daarom coaching en advies geven dat doet begrijpen en relativeren en je zin geeft in alles wat je hier tegenkomt in Ghana.
Ama Boakye
Het belang van een ondernemersgroep
Voor mij als ondernemer is het enorm waardevol gebleken om deel uit te maken van een ondernemersgroep. Collega’s uit heel veel verschillende branches die elkaar steunen, naar elkaar luisteren en samenwerkingen opzoeken. In goede tijden, maar ook zeker in lastige tijden. Zo was het duizendpoot Esther Franken, van EF-officemanagement die mij enorm heeft gestimuleerd om juist tijdens de pandemie een product te gaan maken waar mijn klanten voor ze naar Ghana reizen al wat aan hebben.
Het boek ‘Ik help jou op weg in Ghana’ werd een feit!
Het is een E book/ werkboek geworden dat iedereen die naar Ghana reist kan helpen. Het is een invulbaar PDF, uitprinten hoeft dus niet. Dat is niet alleen duurzaam, maar ook nog erg handig wanneer je tijdens je reis even snel wat op wilt zoeken. Dat kan gewoon op je telefoon.
Dankzij ‘Ik help jou op weg in Ghana’ is mijn visie ineens een stuk dichterbij! Ok, nu nog zorgen dat iedereen die naar Ghana komt het boek daadwerkelijk koopt én leest, met een open blik.
Beleven, ervaren, leren én genieten in Ghana!
Naast het boek bied ik natuurlijk zoals hierboven vermeld ook nog steeds persoonlijke coaching aan. Voor mensen die zich willen verder willen verdiepen of die naar Ghana komen om te wonen en te werken. Dit kan ook online!
Daarbij bied ik nog steeds consulten aan bedrijven en instellingen aan die duurzaam aan de slag willen met mij en vooral de lokale bevolking.
Wil jij op de hoogte blijven van Ghana coach? Schrijf je dan nu in voor de Ghana coach updates!
Hi, welkom bij het allereerste blog van Ghanacoach.nl. Mijn naam is Patricia Zoer en ik wil dit artikel gebruiken om te vertellen waarom ik ervoor heb gekozen om Ghana coach te professionaliseren. Ik doe dit aan de hand van 6 waarom-vragen die mij gesteld zijn. Je kan natuurlijk al veel informatie vinden op de website, maar ik vind het belangrijk om jullie een inkijkje te geven in mijn gedachtegang richting Ghana coach.
Waarom ben ik begonnen met Ghana coach?
Ik kwam 20 jaar geleden voor het eerst naar Ghana toen ik 6 maanden aan de slag ging als vrijwilliger. Ik dacht dat ik arme mensen in Afrika ging helpen. Uiteindelijk heb ik vooral mijn eigen rugzak gevuld met souvenirs en kennis. Het vrijwilligersproject was duur, maar zeker niet duurzaam. Toen ik Moon&Star guesthouse startte, begon ik ook met vrijwilligers te hosten. Ik dacht dat ik het beter en goedkoper kon. Wellicht was het beter en goedkoper, maar heel duurzaam was het nog steeds niet.
Goede intenties geven niet altijd een positief resultaat
In Ghana is er een behoorlijk grote vrijwilligersmarkt en ik zag steeds meer projecten die het goed bedoelen, mooie intenties hebben, maar die uiteindelijk negatieve impact hebben. Er zijn vele factoren die daarbij een rol spelen en ik kan ze in dit blog niet allemaal benoemen want dan wordt het een heel lang artikel. Maar een paar factoren zijn duurzaamheid, gebrek aan zelfredzaamheid van projecten en het niet luisteren naar lokale leiders.
Een paar jaar geleden hebben mijn Ghanese zakenpartner en ik het vrijwilligerswerk beleid van Moon&Star guesthouse kritisch bekeken en vanuit daar is een nieuwe aanpak ontstaan. Snel daarna begon ik andere westerse vrijwilligers en westerse medewerkers in Ghana die bij Moon&Star guesthouse kwamen relaxen ook te helpen. Zo ontstond het eerste idee van Ghana expat coach, een extra dienst op de website van Moon&Star guesthouse.
Tussen 2014 en 2018 werd ik opgeslokt door het moederschap en was ik vooral bezig alle ballen hoog te houden. Ik werkte, maar veel tijd en ruimte voor mijzelf en mijn ontwikkeling was er niet. Toen de jongste 2 werd begon dat te veranderen. De hormonen verdwenen uit mijn lijf en er was weer tijd voor mij en de dingen die ik leuk en interessant vond.
Moeder worden heeft mij iets rustiger gemaakt. Ik ging met mijzelf aan de slag op spiritueel niveau, maar ook kennis gericht. En nu staat er een top team in het guesthouse, de kinderen gaan normaliter naar school dus er is tijd, En ik heb nu, met mijn 40 jaar, niet alleen de kennis die ik nodig heb, ik heb ook voldoende zelfvertrouwen om Ghana coach te zijn.
Waarom ik mijzelf Ghana coach heb genoemd
Dit is een hele goede vraag…. Ik heb eigenlijk een hekel aan het woord coach. Sophie Carleen verwoordt de redenen prachtig in haar blog. Ik begon nog erger in mijn eigen visie als Ghana expat coach. Ik heb ook iets tegen het woord expat. Uiteindelijk is het toch coach geworden omdat dat woord het beste de lading dekt.
Ik support, ik denk mee, ik luister, ik begeleid, ik heb kennis die ik deel…. Ik ben coach in Ghana
Waarom is er een Ghana coach nodig?
Er zijn verschillende redenen waarom er een Ghana coach nodig is. Zoals gezegd zijn er veel projecten in Ghana met goede intenties die uiteindelijk niet waargemaakt worden. Ik kan helpen.
Er bestaat nog steeds een stereotype beeld van Afrika en dus ook van Ghana, een beeld dat nog te vaak onderstreept wordt door reizigers en vrijwilligers en wat zij onder anderen posten op social media.
Westerse reizigers die zich voordoen als iets wat zij niet zijn om vervolgens toegang te krijgen tot plekken waar zij niet horen. Kortom het lijkt erop dat veel reizigers in Ghana dingen doen die zij in het westen niet in hun hoofd zouden halen. Dit begint al met iets simpels als met een schattig Afrikaans kindje, dat je niet kent, op de foto te gaan en deze foto te posten op social media. Dit mag in Europa niet, dus waarom zouden we dat hier wel doen? Zolang dit gebeurt is er ook een tegenbeweging nodig.
Soms staat de taal een goede samenwerking in de weg
Bij vele projecten wordt er te weinig geluisterd naar de lokale leiders, waardoor projecten gedoemd zijn te mislukken. Dit ligt soms aan de westerse mensen die geneigd zijn om hun manier naar Ghana te brengen. Maar het ligt ook vaak aan de wijze van communiceren. Ghanezen die heel lastig nee zeggen en die wellicht dankbaar zijn dat het project hun gemeenschap heeft uitgekozen. Maar ook een taalbarrière kan een oorzaak zijn, door de verschillende Engelse accenten. Ik kan op 2 manieren helpen, ik kan een brug zijn in de communicatie tussen de beide partijen en ik kan de westerse medewerkers of vrijwilligers helpen om sneller en beter te integreren. Hierdoor leer je ook tussen de regels door te lezen als westers persoon in Ghana.
In deze video leg ik uit wat mijn werk als Ghana coach inhoudt.
Waarom ben ik de aangewezen persoon om Ghana coach te zijn?
Ik kan jou op weg helpen in Ghana vanwege mijn ervaring.
Begeleiding in Ghana voor expats, medewerkers en vrijwilligers:
Ik heb bijna alle fouten zelf ook gemaakt, maar ik heb geleerd. Welke fouten denk je misschien…. Nou hier komt een rijtje…. Ik was mij lange tijd absoluut niet bewust van de impact die wit privilege heeft. Ik was een witte redder. Ik maakte foto’s die ik niet had hoeven maken. Ik duwde mijn mening erdoor omdat ik het beter wist.
Coach in Ghana | Tussenjaar met een plan!
Levenservaring, ervaring als winkelmanager, drogist en inmiddels al 10 jaar host voor allerlei reizigers. Daarnaast ben ik ervaringsdeskundige op velerlei gebied. Ik kan goed luisteren, ben er om op terug te vallen, ben er om je een zet te geven wanneer nodig en ben de spiegel die iedereen soms nodig heeft.
Ik help jou op weg in Ghana E-book
Ik woon en reis al 20 jaar rond in Ghana, ik geniet nog steeds van elke palmboom en hagedis die ik zie. Ik sta voor duurzaamheid en gelijkwaardigheid. Dit samen met mijn enthousiasme en praktische kennis over Ghana maakt mij tot de aangewezen persoon om een boek te schrijven over de voorbereiding van jouw Ghana reis!
Waarom bied ik 3 verschillende diensten aan als coach in Ghana?
Toen ik besloot om een volledige website te gaan maken voor Ghana coach ben ik gaan inventariseren wat ik naast, maar ook tijdens mijn werk als gastvrouw bij Moon&Star guesthouse nog meer doe. Dat bleek best veel te zijn toen ik het allemaal opschreef. Daarna ben ik gaan bedenken wat ik het allerliefst doe en dat zijn de diensten die ik aanbied op Ghanacoach.nl. Want wanneer ik mijzelf dan toch coach noem dan wil ik jou met veel plezier, enthousiasme op weg helpen in Ghana.
BIJ TWIJFEL, NEEM VRIJBLIJVEND CONTACT OP!
Er is een enorme diversiteit in klanten die ik mag helpen. Van zakenmensen tot studenten en vrijwilligers en scholen en kerken. Die diversiteit en het feit dat ik veel mensen op weg mag helpen in Ghana maken mijn werk als Ghana coach heel afwisselend en plezierig.Weet je niet zeker of ik jou, jouw bedrijf of jouw organistie kan helpen? Neem vrijblijvend contact met mij op. Dit kan via het email, Whatsapp of maak een vrijblijvende afspraak. Ik help jou graag en wanneer jouw wensen en mijn expertise geen aansluiting hebben dan is dat ook prima.
We gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze site zo soepel mogelijk draait. Als je doorgaat met het gebruiken van deze site, gaan we er vanuit dat je ermee instemt.OkPrivacybeleid
Recente reacties